به نقل از «همشهری آنلاین»

این هم‌محله‌ای ما سنگ‌صبور اهالی است |جاذبه نخودچی‌کشمش و عطر پرتقال‌های آقا رحیم

تاریخ انتشار: ۱۱ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۳۶۹۸۳۲

همشهری آنلاین- نوید فرجو:  وقتی در کوچه و خیابان‌های محله او را می‌بینیم با ماجراهای قشنگی مواجه می‌شویم. از پیر مردی که با عصای زیر بغل در حال راه رفتن است و با دیدن او صدایش می‌زند تا کمی از دردل‌هایش را به او بگوید یا پیرزن کمرخمیده‌ای که عصازنان پیاده‌روی آسفالتی را جلو می‌رود و با دیدن این هم‌محله‌ای زبانش به حرف زدن باز می‌شود و از ماجرای تلخ حادثه رانندگی یکی از اعضای خانواده‌اش می‌گوید و جوانانی که مثل پروانه دور و بر حاجی را می‌گیرند و با لبخند رضایتمندانه این حس را به ما منتقل می‌کنند که او برای جوانان محله نیز قدم‌هایی برداشته است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

البته کودکان و بچه‌های محله هم از خوش‌خلقی او بی‌نصیب نمانده‌اند. هروقت از کنار محل کسب و کار او می‌گذرند با همان بازیگوشی‌های بچگانه از پشت شیشه مغازه الکتریکی نگاهش می‌کنند و برایش دست تکان می‌دهند و با لبخندشان این تصویر را بامزه و شیرین می‌کنند.  

قصه‌های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید

کار خیر ساده را فراموش نکنیم

ظهر است. آقا رحیم بعد از اقامه نماز جماعت از مسجد امام حسین(ع) خارج می‌شود تا به محل کارش برود. چنان با مهر و محبت با اهالی رفتار می‌کند که برای طی یک مسیر کوتاه باید زمان زیادی وقت بگذارد. آقا رحیم در این زمینه عقیده‌ای دارد: «نمی‌توان سرسری و با بی‌اعتنایی از کنار آدم‌هایی عبور کنیم که همسایه و هم‌محله‌ای‌مان هستند. خیلی وقت‌ها شنیدن درددل و غصه‌های شهروندان از انجام خیلی از کارهای بزرگ تأثیرگذارتر است. اگر بتوانیم برای فردی‌کاری انجام دهیم این را باید عنایت و لطف خدا بدانیم. شاید با این قبیل کارها امتحان می‌شویم. مثلاً عباس آقا که بیمار شده و به دلیل ناتوانی جسمی به سختی راه می‌رود. ما می‌توانیم بعضی وقت‌ها دستش را بگیریم و او را به بوستان یا بازار محله ببریم. این کار هیچ هزینه‌ای برای ما ندارد. اما کار خیر است و برکت آن در زندگی مشخص می‌شود. چرا ما از کارهای خیر ساده غافل می‌شویم؟ چرا فکر می‌کنیم کار خیر باید پرهزینه و گران باشد.» 

    نیازمندان آبرومند زیادند

در محله‌های ما خانواده‌های نیازمند آبرومندی زندگی می‌کنند که حاضر به دریافت کمک از دیگران نیستند. این خانواده‌ها از ترس آبرویشان مسائل و مشکلات خود را از همسایه‌ها و اهل محل پنهان می‌کنند. بنابراین وظیفه هر مسلمان است که مناسب و محرمانه و دور از چشم دیگران به این خانواده‌ها کمک کند.

به عقیده این خیر هم‌محله‌ای اگر هنوز رسم همسایگی و مردمداری در محله ما وجود داشته باشد پیدا کردن این قبیل خانواده‌های نیازمند و آبرومند کار دشواری نیست. در این زمان یکی از اهالی خود را به آقارحیم می‌رساند، با او احوالپرسی می‌کند و از وضع نامناسب زندگی یکی از همسایه‌هایش می‌گوید که در خرج و مخارج زندگی مانده است. چون پدر خانواده در بیمارستان بستری شده و کسی نیست که به آنها کمک کند. در این لحظه ناراحتی و نگرانی در چهره مهربان آقا رحیم پیدا می‌شود و به فکر فرو می‌رود. از او نشانی همسایه را می‌خواهد و می‌گوید: «نگران نباشید. مشکلشان حل می‌شود.» 

 هرکسی درددلی دارد

از کوچه پسکوچه‌های محله که رد می‌شویم اهالی با دیدن آقا رحیم جلو می‌آیند. بعضی‌ها درگوشی با حاجی صحبت می‌کنند و مراقب هستند کسی صدایشان را نشنود. برخی دیگر دستش را می‌گیرند و به گوشه خلوتی می‌برند تا به راحتی با او دردل می‌کنند. بعضی‌ها هم که ارتباط نزدیک‌تری با او دارند با زبان آذری سخن می‌گویند و تلاش می‌کنند او را به خانه‌ دعوت کنند. آقا رحیم با صبر و حوصله به صحبت یکایک شهروندان گوش می‌دهد و اصلاً نگران نیست که چه مقدار از وقتش را در این زمینه صرف کند. مهم برای او این است که بتواند کاری برای هم‌محله‌ای‌هایش انجام دهد.  

  پلاک نام‌آشنا در محله ما 

وقتی به کوچه هفتاد و چهارم می‌رسیم، خانه‌ای با در سبزرنگ که شاخه‌های درختان باغچه آن زیبایی خاصی به فضای محله داده چشمنوازی می‌کند. اینجا خانه نام آشنایی است و اهالی محله با آن خاطره دارند. تعدادی از شهروندان هم برای بیان مسائل و مشکلات خود زنگ این خانه را به صدا درمی‌آورند. او در خانه را باز می‌کند تا ما را به خلوت دنجش دعوت کند. باغچه‌ای ۳ مترمربعی با تنوع گیاهی فراوان. درخت پرتقال امسال بار خوبی داده است. وقتی اهالی زنگ خانه آقای رحیم را برای طرح مشکلاتشان به صدا در می‌آورند او پس از شنیدن صحبت‌هایشان آنها را داخل حیاط دعوت می‌کند و برای آنها تعدادی پرتقال می‌چیند. انگار می‌خواهد آمد و رفت‌های دوران قدیم را دوباره جا بیندازد. همان وقت‌هایی که همسایه‌ها به بهانه‌های ساده با هم دوست می‌شدند و به خانه یکدیگر رفت‌وآمد می‌کردند. عطر مهربانی آقا رحیم مانند این پرتقال‌های پاییزی فضای محله را دلنواز کرده است. بیراه نیست که اهالی او را چشم و چراغ محله می‌دانند.

محبت با یک‌مشت نخودچی‌کشمش

محبت آقا رحیم در دل بچه‌ها جا خوش کرده است. هر وقت او از مسجد به محل کارش می‌آید بچه‌ها با دیدنش ذوق می‌کنند و سرراهش قرار می‌گیرند. «اسدالله آزادی فر» یکی از تعمیرکاران محله آقا رحیم را به خوبی می‌شناسد: «بیشتر وقت‌ها آقا رحیم با یک‌مشت نخودچی کشمش بچه‌های محله را مهمان می‌کند. همین که آنها ذوق می‌کنند خوشحالی در چهره او پیدا می‌شود. انگار جان تازه‌ای می‌گیرد و با انرژی کارش را دنبال می‌کند.»

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

*منتشر شده در همشهری محله منطقه ۱۶ در تاریخ ۱۳۹۵/۰۹/۰۷

کد خبر 776125

منبع: همشهری آنلاین

کلیدواژه: خانواده ها هم محله ای آقا رحیم وقت ها بچه ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۳۶۹۸۳۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

والدین صبور در برخورد با کودک 4 تا 6 ساله موفقتر هستند

در بازه سنی کودکان 4 تا 6 ساله مهارت‌های اجتماعی به شکوفایی می‌رسند، کودک در راستای برقراری تعادل بین نیازهای خود و نیازهای دیگران تلاَش خواهد کرد، درک وی از عواقب رفتارهایش تا اندازه زیادی افزایش می‌یابد.

به گزارش ایسنا، مهارت‌های اجتماعی در این بازه سنی کودکان 4 تا 6 سال به شکوفایی می رسند، کودک در راستای برقراری تعادل بین نیازهای خود و نیازهای دیگران تلاَش خواهد کرد، درک وی از عواقب رفتارهایش تا اندازه زیادی افزایش می یابد، به مرور زمان مفهوم وجدان تکامل بیشتری خواهد یافت و گویی تمامی ابعاد جهان پیرامون او در مسیر گسترش هرچه بیشتر گام بر خواهند داشت.

زمانی که یک کودک خردسال وارد 4 سالگی می شود، با تمرکز بیشتری قادر به انجام فعالیت‌های مربوط به خود و بازی کردن خواهد بود. به همین دلیل منحرف کردن یکباره توجه آنها به خصوص اگر در حال تکمیل کاری مشخص باشند، دشوارتر از هر موقع دیگری است. همچنین ممکن است تدریجا با غر و لندهای بیشتری رو به رو شوید. این مسئله بدین دلیل است که کودک به قابلیت بهتری در جهت تفکر و ازریابی کمبودهای خود دست خواهد یافت.

از جمله دیگر خصوصیات رفتاری و شخصیتی کودکان 4 تا 6 ساله می توان به موارد زیر اشاره کرد:  

کودک می‌آموزد که چگونه باید خود را به جای دیگری تصور کند، آنها دیگر به اندازه بزرگ شده اند که بتوانند با آگاهی از قوانین پیروی و در امور خانه مشارکت کامل کنند، به مرور زمان و با افزایش هرچه بیشتر سن، کودک به مهارت بهتری در راستای کنترل تکانه های عصبی و روانی دست می‌یابد،با ورود به مرحله پیش دبستانی، کنترل بر اعمال، گفتار و رفتار نیز به درجه بالاتری راه خواهد یافت،کودک در این سن و سال تحمل چندان زیادی برای پاداش های طولانی مدت ندارد و به همین علت توصیه می شود والدین از سیستم های تشویقی سریع استفاده کنند، راهبردهای تربیتی و تنبیهی پیشنهادی برای کودک،به جای تکیه بر روش های تنبیهی به دنبال کوچکترین اتفاقی، شرایط فیزیکی و ذهنی فرزندتان را درک کنید. برای مثال باید در این بازه سنی زمانی را به عنوان "فرصت انتقال" در نظر بگیرید چرا که گفته شد کودکان با تمرکز بیشتری به انجام فعالیت های مختلف می‌پردازند و ایجاد انحراف آنی در مسیر فعلی آنها دشوار خواهد بود.

اگر فرزند 4 الی 6 ساله شما به هر علتی کنترل خود را از دست داد و دچار خشم ناگهانی شد، هرگونه بحث و جدلی را متوقف کنید و به او توضیح دهید که به محض بازگشت آرامش گفت و گویی دوستانه خواهید داشت.

غرغرهای کودکانه را نادیده بگیرید و با بها دادن الکی به آنها خود را گرفتار یک چرخه معیوب تمام نشدنی نکنید. تنها زمانی به کودک پاسخ دهید که با لحنی معمولی و عادی درخواست خود را مطرح کرده باشد. تمرکز بر غرهای کودک باعث می‌شود که نتوانید واکنش مناسبی از خود نشان دهید و یا به ناچار درخواستی که صلاح نمی‌دانید را قبول کنید.

کودک دیگر به سنی رسیده است که با ساز و کار دروغ‌گویی و فریب کاری آشنا شود. در واقع چه بخواهید و چه نه ممکن است با چنین رویکردهایی مواجه شوید. گفتنی است که والدین باید در برخورد با دروغ و تقلب با آرامش حداکثری عمل کنند و بدانند که این دسته از رفتارها برای این سن و سال طبیعی هستند.

فرزندتان را شرمنده نکنید و به موشکافی این موضوع نپردازید که آیا به راستی کاری انجام داده یا خیر. برای مثال اگر او یک لیوان شیر را روی میز ریخته و منکر این مسئله است، از این متد برای صحبت استفاده کنید: نمی‌توان میز را به این صورت تحمل کرد و پاک کردن شیر نیز دشوار است" سپس از او بخواهید که در تمیز کردن میز به شما کمک کند. این واکنش باعث می‌شود که احتمال دروغ گویی در آینده کاهش یابد و ترس از گفتن حقیقت نیز از میان برود.

در موقعیت‌های مناسب به کودک یادآوری کنید که باید خود را به جای طرف مقابل هم قرار دهد. به عنوان نمونه از او بپرسید: "آیا تو هم دوست داری کسی دیگر با تو چنین کاری بکند؟" این دسته از سوالات ضمن آموزش تاثیر مستقیم تصمیمات شخصی بر زندگی فرد و اطرافیان، کودک خردسال را وادار به تفکر مجدد می کنند.

از محدودیت‌ها تنها برای تاکید بر مهارت کنترل بر خود استفاده کنید و توجه داشته باشید که تکرار بیش از حد هر چیزی و سخت گیری‌های مکرر نتایج عکس به دنبال خواهد داشت. برای مثال پیش از اجرای تکنیک گوشه نشانی، 2 الی 3 فرصت در اختیار فرزند خود قرار دهید و سریعا به سراغ روش های تنبیهی نروید.

اجازه دهید که کودک به طور طبیعی مهارت‌های خود در جهت حل مسائل را تقویت کند و تا زمانی که خطری وی را تهدید نکرده در این موضوع دخالت نکنید. اکثرا دیده می‌شود والدینی که تمایل به کنترل تمامی جنبه های زندگی فرزندان خود دارند، بزرگسالانی موفق را تحویل جامعه نمی دهند.

اگر می‌خواهید کودک را برای یک رفتاری یا عمل صحیح مورد تمجید و تحسین قرار دهید، نیازی نیست او را یک هفته منتظر بگذارید! همانطور که توضیح داده شد، سیستم‌های پاداش دهی بلند مدت تاثیر چندانی روی کودکان خردسال کم طاقت ندارند و بهتر است والدین از جایزه‌های سریع و در دسترس استفاده کنند. همچنین به منظور حفظ انگیزه در کودکان برای انجام امور مختلف، پدر و مادر باید تمجید کلامی را برای حداقل چندین مرتبه طی هفته تکرار کرده و بر آن تاکید داشته باشند.

انتهای پیام